Wanneer onze atomen en DNA harmonisch resoneren

met de spiralende patronen van de natuur

wordt ons gevoel van verbinding met de natuur versterkt.

is 432 Hz (de muziek toon A)

de natuurlijke stemming

van het Universum?

hier een aantal voorbeelden:

* In 12 uur zitten 43.200 seconden.

* het menselijk hart klopt in rust 4.320 keer per uur (72 slagen per minuut) 

* de toon C in deze stemming is terug te voeren naar de 1 (eenheid…)

in de reine stemming

levert de 432 Hz stemming een C van 256 Hz.

Wanneer je 8 octaven naar beneden gaat

kom je uit op de frequentie van 1 Hz:

256Hz – 128Hz – 64Hz – 32Hz -16Hz –

8Hz – 4Hz – 2Hz – 1Hz

128 Hz wordt ook wel Meester C genoemd, 

en wordt in de klanktherapie gebruikt 

omdat het zo’n fijne, subtiele en warme toon is.

Rudolf Steiner beschreef 128 Hz

als de perfecte concertstemming 

omdat hij is afgestemd op de zon

Ook blijkt de stemming gebaseerd op 432 Hz

overeen te komen met het kleurenspectrum

en het chakra-systeem. 

en met de helende aard-ritmetoon 136,1 Hz

die als basistoon (cis) in de Indiase muziek

wordt gebruikt in sitarmuziek

Met de frequenties

136,1 en 432 Hz

schijn je uitstekend water

te kunnen energetiseren*

*boek: “Harmonisiering met Klang und Farbe, oder wie energetisiert man wasser” van Marion Siegmund

De huidige stemming

 440 Hz:

440 Hz is geen stemming

met een natuurlijke resonantie.

Volgens de Schotse componist Brian T. Collins

kun je 440 Hz niet verenigen 

met kosmische beweging,

ritme of natuurlijke trilling…

Deze stemming is gebaseerd

op een verstandelijke afspraak 

die wereldwijd is gemaakt

in 1955: 

In 1955 kwam de International Standardizing Organization bijeen om te stemmen over 

de verhoging van de standaardstemming

van A = 432 naar A = 440. 

Een van de redenen is dat men de instrumenten 

een iets hogere, helderder toon wilde geven. 

Blazers en strijkers kregen zo

een meer brilliante toon.

Dit was belangrijk omdat er in steeds grotere concertzalen werd gespeeld 

voor een groter publiek.

Direct nadeel:

zangers moesten zich veel meer inspannen

om in deze hogere intonatie te kunnen zingen!

Een andere reden voor het verhogen van de standaard frequentie was 

dat men een universele stemming wilde kiezen 

waardoor wereldwijd musici

samen konden spelen. 

Voor die tijd bestonden er al eeuwen

verschillende stemmingen naast elkaar.

In Italië was er rond 1880,

de tijd waarin mijn viool

door een Friese vioolbouwer is gebouwd, 

een voorkeurs-stemming van 432 Hz (!)

Sinds 1955 is 440 Hz

de standaard concertstemming.

Momenteel wordt 440 Hz als basis gebruikt in bijna alle muziekstijlen:

 waaronder klassiek, pop, wereldmuziek,

New Age-muziek en de huidige muziek… 

Violen en 432 Hz

Meestervioolbouwers als Stradivarius

(17e en 18e eeuw) 

verstonden de kunst om een uniek klankpotentieel

in hun instrumenten te leggen 

met de vorm, materialen en afwerking, 

waardoor tonen en boventonen

optimaal konden resoneren. 

Instrumentmakers stemden de bouw af

op de stemming 

die ter plekke gebruikelijk was 

over het algemeen lager dan 440 Hz. 

Tijdens een experiment

met een Stradivarius viool, 

werd de beste resonantie gehoord

bij een stemming in de buurt van 432 Hz.

Mijn viool:

Mijn eigen viool heeft een onderblad van Jacobs, 

Nederlandse vioolbouwer en leerling van Stradivarius (17e eeuw)

Ik stem voortdurend de viool afwisselend

in beide stemmingen: 

440 en 432  

en daardoor weet ik inmiddels na 3 jaar

als geen ander 

hoe weldadig, vol en rond de klank wordt

in 432 Hz

en wat deze stemming met mij doet.

Ik ben er zo blij mee…!